ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਸਮੇਂ 'ਚ ਕੁੜੀਆਂ ਮੁੰਡਿਆਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਸੇ ਵੀ ਤਰਾਂ ਤੋਂ ਘਟ ਨਹੀਂ ਹਨ। ਕੋਵਿਡ-19 ਦੌਰਾਨ ਲਾਅ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਜਲੰਧਰ ਦੀ ਧੀ ਜਸਮੀਤ ਕੌਰ ਹਰਿਆਣਾ ਕੇਡਰ ਦੀ ਜੱਜ ਬਣੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ 36ਵਾਂ ਰੈਂਕ ਹਾਸਲ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਜਸਮੀਤ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਸੇਂਟ ਸੋਲਜਰ ਲਾਅ ਕਾਲਜ ਜਲੰਧਰ ਤੋਂ ਗ੍ਰੈਜੂਏਸ਼ਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸ ਨੇ ਜੁਡੀਸ਼ਰੀ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਸੁਪਨਾ ਸੀ, ਕਿ ਉਸ ਦੀ ਬੇਟੀ ਜੱਜ ਬਣੇ। ਬਚਪਨ ਦੀ ਘਟਨਾ ਬਾਰੇ ਦੱਸਦਿਆਂ ਜਸਮੀਤ ਨੇ ਦੱਸਿਆ, ਕਿ ਉਹ 11ਵੀਂ ਜਮਾਤ ਦੀ ਵਿਦਿਆਰਥਣ ਸੀ ਤਾਂ ਪਿਤਾ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਜੋ ਕਿ ਦਕੋਹਾ (ਰਾਮਾਂ ਮੰਡੀ) ਵਿਖੇ ਕੱਪੜੇ ਦੀ ਦੁਕਾਨ ਚਲਾਉਂਦੇ ਸਨ, ਨੇ ਅਖਬਾਰ ਵਿਚ ਹੋਰਨਾਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਪਤੀਆਂ ਪੜ੍ਹ ਕੇ ਕਿਹਾ, ਬੇਟੀ ਤੂੰ ਵੀ ਜੱਜ ਬਣ।
ਹਰ ਇਮਤਿਹਾਨ ਵਿਚ ਚੋਟੀ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣਾ ਪੈਂਦਾ ਹੈ। ਸਕੂਲ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੌਰਾਨ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਕਰਨਜੀਤ ਕੌਰ ਅਤੇ ਛੋਟੇ ਭਰਾ ਹੁਸਨਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਉਮੀਦਾਂ ਸਨ। ਜੱਜ ਬਣਨ ਦੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, ਉਸਨੇ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਪੜ੍ਹਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਉਸਦੀ ਮਾਂ, ਜੋ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇਕਲੌਤੀ ਗ੍ਰੈਜੂਏਟ ਸੀ, ਮਾਰਗਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਹਰ ਜ਼ਰੂਰਤ ਦਾ ਧਿਆਨ ਰੱਖਦੀ ਸੀ।
2019 ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਕਾਨੂੰਨ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਉਹ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਚਲੀ ਗਈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾ ਦੁਆਰਾ ਮੁਫਤ ਕੋਚਿੰਗ ਦਿੱਤੀ ਗਈ, ਮੌਕ ਟੈਸਟਾਂ ਅਤੇ ਇੰਟਰਵਿਊਆਂ ਵਰਗੀਆਂ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਤਿਆਰੀਆਂ ਲਈ ਕੋਚਿੰਗ ਦਿੱਤੇ ਬਿਨਾਂ, ਉਸਨੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਨਲਾਈਨ ਪੜ੍ਹਾਈ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ। ਇਨ੍ਹਾਂ 3 ਸਾਲਾਂ ਵਿਚ ਕਾਫੀ ਜੱਦੋ-ਜਹਿਦ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜਦੋਂ ਹਰਿਆਣਾ ਕੇਡਰ ਦੀ ਅਸਾਮੀ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਤਾਂ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ ਨਾਲ ਝੂਮ ਉੱਠੀ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਵਿਡ-19 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੰਜਾਬ-ਹਰਿਆਣਾ ਵਿਚ ਜੱਜਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਅਸਾਮੀ ਖਾਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ।
ਉਸ ਨੇ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਦੀਆਂ ਤਰੀਕਾਂ ਦੇ ਐਲਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 16 ਤੋਂ 18 ਘੰਟੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸੁਪਨੇ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਸੋਮਵਾਰ ਨੂੰ ਜਦੋਂ ਨਤੀਜਾ ਆਇਆ ਤਾਂ ਪਿਤਾ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ, ਮਾਤਾ ਪਰਮਜੀਤ ਕੌਰ, ਵੱਡੀ ਭੈਣ ਕਰਨਦੀਪ ਕੌਰ ਅਤੇ ਭਰਾ ਹੁਸਨਪ੍ਰੀਤ ਸਿੰਘ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਨਾ ਰਹੀ। ਧੀ ਜਸਮੀਤ ਦਾ ਮੂੰਹ ਮਿੱਠਾ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਪੂਰੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ 'ਚ ਖੁਸ਼ੀ ਦੇ ਹੰਝੂ ਸਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਬੇਟੀ ਨੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਨੂੰ ਖੰਭ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਸਨ।
ਜਸਮੀਤ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਦੋਂ ਉਹ ਲਾਅ ਕਾਲਜ ਤੋਂ ਡਿਗਰੀ ਲੈ ਕੇ ਬਾਹਰ ਆਈ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਸਹੀ ਮੌਕੇ ਦੀ ਉਡੀਕ ਸੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਜੱਜਾਂ ਦੀ ਅਸਾਮੀਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈਆਂ। ਅਜਿਹਾ ਨਹੀਂ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਘੱਟ ਹਨ, ਸਗੋਂ ਉਸ ਦਾ ਟੀਚਾ ਸਿਰਫ਼ ਜੱਜ ਬਣਨਾ ਸੀ, ਜਿਸ ਦੀ ਅਸਾਮੀ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਸੀ।
ਪਿਤਾ ਪਰਮਜੀਤ ਸਿੰਘ ਦਾ ਕਹਿਣਾ ਹੈ ਕਿ ਜਦੋਂ ਮੇਰੀਆਂ ਦੋ ਧੀਆਂ ਸਨ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਵਰਿਸ਼ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦਾ ਬਹੁਤ ਫਿਕਰ ਸੀ। ਵੱਡੀ ਧੀ-ਪੁੱਤ ਨਾਲੋਂ ਛੋਟੀ ਧੀ ਨੂੰ ਜੋ ਉਮੀਦਾਂ ਸਨ, ਉਹ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ। ਸਕੂਲ ਅਤੇ ਕਾਲਜ ਵਿੱਚ ਟਾਪ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੇਟੀ ਨੇ ਜੱਜ ਬਣ ਕੇ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ। ਸੰਯੁਕਤ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਕੇ ਬੇਟੀ ਨੇ ਘਰ ਦਾ ਕੰਮ ਅਤੇ ਪੜ੍ਹਾਈ ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ।
